Meczup II
İnsanların yüzlerini bu denli kasvet sarması normal midir? Nedendir, herkes bir telaş içerisinde yollarında ilerliyor. Kimsenin, tanımadığı bir kişinin gülümseyişine tahammül gösterecek vakti de mi yok? Gördüğüm bu insanlardan nelerin çalındığından bihaberler...
Ben iyiyim. En kötüsü kendimdeyim. Kimsenin telaş ağacına konup oradan beslenecek durumda değilim. Kaygıya gerek duymama sebep olarak bir yaşamın içinde bulunmuyorum. Beni kahreden meselelerden birisi de güçlü görünmemelerine rağmen güçlü görünme çabası içerisinde olmalarıdır. İnsan doğal olmalıdır. Doğası neyi yansıtıyorsa onu sunmalıdır. Türlü yollara baş vurarak yapıda bozukluğa sebep doğuracak anlayış ve davranış modellerinden uzak kalamamak ne üzücüdür.
Gülmenin insanlığı bu denli terk ettiğine daha önce tanık olmadığımı söylemek isterim. Ben ki içten gülüşlerin ağrı kesici özelliğe sahip olduğuna inananlardanım. İnsanların yansıttığı şeyler ise bunlardan uzak her şeye tanım olacak durumdadır.
İnsanın yüzündeki derin kırışıklıkların sebeplerinden birisi de gülüşlerdir. İnsanlar bunun iyileştirici gücünden mahrum kalmayı göze alacak kadar nasıl bir buhranın içerisindeler, öğrenmek isterim. Yaşam böyle bir duygu durum karmaşası olmamalıdır.
Güneşin önüne serilen beyaz bulutlar, ihtişam gösterisinde bulunan göğün resitalini kılıç gibi kesti. Hafiften esen yeli takiben ağır ağır düşen yağmur damlaları yerin yüzünü ıslatmaya koyuldu. İnsanlar hızlı hareket etmeye başladılar. Seyir keyfi güzel olan bu gösteri dakikalar sonra sahnedeki tüm insanlığı silip süpürecek. Yerine yerin yüzüne düşen yağmur damlalarının sesleri alacak. Biraz da göğün içinden yükselen ağıtlar...
Bir çocuğun koşarken dizleri üzerine düştüğünü görenler, yanlarından geçip gidiyorlardı. Hemen ileride duran ve başını kabanıyla kapatan kadın sağa sola bakındı. Yağmur hızlanıyordu. Bir isim çığırdı. Karşılık olarak yere düşen çocuk başını kaldırdı.
'' Anne ''
Kadın sesi duyar duymaz geriye döndü ve hızla meydana vardı. Çocuğunu yerden kaldırdı. Dizlerini sildi. Avucu yaş olan kadın elini kabanına sildi. Çocuğunun kolundan çekiştirdi ve aynı hızla gözden kayboldular.
0 Yorum:
Yorum Gönder
Kaydol: Kayıt Yorumları [Atom]
<< Ana Sayfa