benim, kendime ulaşma imtihanım

İç kargaşadan muaf tutulan zihin, kendi çapında her düşünceyi, anlayışı üstünlük olarak algılamaya başlar. Netice itibari ile aldanmaya meyilli insan, kendi imtihanında da kolaylığa aldanır. Çabanın karşılığı yorgunlukta gizlidir. Başkalarının emeklerine(çabalarına) müdahale etmekle sınırlandırılan bir hayat imtiyazdan uzaktır.

Üç farklı konuya değinerek kendimize bir düşünce yolu açmış bulunuyoruz. Şimdi hepsini yorumlamaya başlayalım. Sizler de katkılarınızı sunabilirsiniz, sonuçta burası paylaşım yeridir.

İç kargaşa dediğimiz terim, anlam ya da olgu biz insanların bazı dönemler maruz kaldığı iç çatışmalardan meydana gelen gürültülerdir. Çatışmalar bir sınırdır, bu sınır aşıldığında yağmalanmalar başlar. Yağlanmanın da önü alınmazsa kargaşaya kadar süregelir. Bu da ayrı kutupların kavgasından çok aynı kutup düşüncelerin veya anlamların birbirine girmesine vesile olur. Bir nevi kan kaybıdır. Yaşam mücadeleden uzaklaştırılmaya çalıştırılır. 

Ne kötüdür kendi dünyasındaki duygular ile düşünceler tarafından tarumara uğraması. İşin asıl can alıcı kısmına henüz gelmedik. Sözünü ettiğim kişi(ler) iç kargaşaya maruz kalan ve bilincinde olan bir insanlardır. Bir de farkında olmayan(lar) vardır. Genelde bu yola giriş tecrübe kazanımına sahip insanların söylemlerinden edindikleri bilgi ve birikimleri kendilerince derleyip toparlayarak çevrelerine ‘’ yaşanmışlık ‘’ gibi kâh tavırlarıyla, kâh söylemleriyle yansıtırlar. Ne hüzünlüdür başkalarının söylemlerini ve deneyimlerini kendileri kazanmış gibi tavır yansıtanlar.

Evet, insanları kandırmak olabildiğine kolaydır. Hayır demeyi bilmeyen insanlara (biraz abartı olacak) dünya savaşı çıkarttırılabilir. Yeter ki dokunmayı bilin. Doğru yerlere temas eden her dokunuş (içsel) kilitli tüm kapıların açılmasını sağlar. Bu da istenilen yere ilerlenme kapılarını sunar. Kendi alanını sıkı sıkıya savunmayan her birey, bir bakıma iradesizliğin timsali olan topluluğa aittir. Hiçbir söylemi dikkate alınmaz, hiçbir başarısı göz önüne getirilmez. Başarıları basite indirgenir, söylemleri anlamsızlığa bulanır. Kendiyle bütünleşmeyi başaramayan kişi haliyle hedef olanlar taraflarından hedef gösterilir. Çevresindeki herkes bir başkası için hedeftir. Niye hedeftir, çünkü temelsizdir. Ulaşılması kolaydır. Aldanıyor olması, tüm dirençli yanlarını sertleştirmeden ya da büyümeden egale edilebiliyor ve haliyle dünyasına dilediğin zaman giriş yapılabiliyor. Başkaları güzel bulduğu yerleri yine sahibinin güçlendiremediği dirençleri ayaklandırarak kendisine kalkan yapabilir ve kendisine bir yaşam inşa edebilir. İnsanın meyilli olduğu her yerde başkalarının dirençli kapıları bulunur. Çünkü meyilli olmak, çocuklaşmaktır; inanmaktır.

Çaba, en sevdiğim kavgadır. Çaba sarf edilen yolun kudretini, güzelliğini ve ulviliğini bizlere hissettirir. Çabanın sonunda istediğimiz o olgu, eylem veya istek olmasa da olur. O kudret dolu yolda edinilen cenk istekleri doyuma ulaştırarak bizler daha ileriye götürür. İmtiyaza ulaşmak sanılanın aksine ne zordur ne de kolaydır. Yaşam havuzunun ortasında durur ve yanına gelenleri girdabında sürüklemeye başlar. Savurup fırlattığı yerlerden kalkıp tekrardan alanına girerek gücünüzü, isteğinizi göstermelisiniz ki o zaman imtiyaza ulaşmış olursunuz. Ulaşıldığı vakit girdabın temelinde sizde yer alırsınız ve imtiyaz bu kez yeni birinin gücüyle biraz daha kuvvetli döner. Gittikçe ulaşılması zorlaşacak bir güce tüm istek ve iradenizle ilerlediğinizde kabul edileceğiniz gerçeğini göz ardı edilmez.

Okuduğunuz için teşekkür ederim.

Sağlıcakla ve hoşça kalın.