Murat Karakılıç I Diğer ben

Alışma huyuna sahip insanların kahredici bir huzursuzlukları vardır. Kendilerine sunulan veya yapılan şeylerin '' güzel ya da iyi '' geldiğini anladıklarında bunun mahcubiyetini taşımaktan mahrumdurlar. Çıkarcı insanın bir başka hali diyebilirim.  Genelde alışmaya meyilli olduklarından ötürü şayet hayatlarında birileri varsa onları bu düzlemde yıpratmakla kalmaz, kendilerinden tiksindirmekten geri kalmazlar. Merhamet ve vicdan sahibi insanlar bunları hayatlarında tuttukları müddetçe zehirlenmeye müsaitlerdir. Bu da bir alışma durumudur...  Yanlışı, hatası olanlara gösterilen toleranslar sınırlı olmalıdır. Karşıdaki insanın '' sizin '' davranışlarınız ve söylemlerinizle kendilerini ne konumda gördüklerini anlamaları sağlanmalıdır.  Şayet sağlanmazsa vahametlerini yıkmaya devam ederler. Çünkü o kişilerin karşılarındaki insanların '' kendilerine '' yaptıkları şeyin bir merhamet veya vicdan süzgecinden geçtiğini düşünmezler. Kendilerine yapıl...

Allah'ın hepimize bir imkan sunduğu bu yaşamda herkes ideallerinin peşinden koşarak kendilerine değer verme aşamasındadır. Ancak bunun bir tık ilerisinde veya gerisinde bulunanlar yaşam döngüsüne zarar verenler olarak karşımıza çıkmaktadır. Öyle ki bu eylemde bulunanlar doğa dengenin onarılmasını zorlayacak bir durum içerisinde olurlar. Doğal dengeye örnek olarak şunu söyleyebiliriz. Kendilerinden çok başkalarının istekleri doğrultusunda yaşamak, bir konuma ve bir güce erişme girişimini daha çok yine başkalarının takdirlerine bırakmak...  Genel itibariyle '' başkaları ''   için yaşam sürme güdüsüne sahip olanlar, insan doğasına büyük ihanet etmiş olurlar. Bunun giderilmesi mümkün olsa da gerçekleştirmenin zor bir imtihan olduğunu unutmamak gerekir. İnsan yaratılış gereğince hayatta kalma iç güdüsüne sahiptir ancak bu zamanla evirilerek basit bir döngüye girmiştir. Bu basit döngü insan doğasını hafife alanların sığındığı yegane alandır.  İnsan temelini oluşturan ...

  Bugün siyasetten tutun, futbola her konuda konuşacak bir şeyler bulabiliyor olmamız  sevincimizi ve huzurumuzu zayıflatıyor. Buna sebep olanlar bizleriz. Bizler sanki onlarsız( futbolcular, siyasetçiler, ünlüler)  bir hayatın uzağında ölüme mahkum edilecekmiş hissiyle her daim hayatımızın merkezinde tutarak bu korkudan kendimiz uzak tutmaya çalışıyoruz. Uzaklaşmak, görmezden gelmek o kadar kolayken bizler zor olanı yapıyor ve onlara bağlı kalarak hayatlarımızı zehrediyoruz. Her söylemlerinin arkasına sığınıyor ve her başarılarını canhıraş koruyor, kolluyoruz. Bırakın önünde veya arkasında kalkan olduklarınızı. Kendinizin farkına varın. İdealiniz hayatınız olsun, hayatları olmasın. Birilerinin söylemlerini baş tacı ederek onları yüceltmek dünyanıza zift dökmenizi sağlar.  Bir gün herkesin gidici olduğunu anladığınızda dünyanıza dönmek isteyeceksiniz o zaman bıraktığınız gibi göremeyeceksiniz… İsyan etmeleriniz, çığırmalarınız boşa olacaktır. Hiçbir ideolojiyi be...