Sistem; aç gözlülük ve açlık

Ne kadar çok huzur ve sevinç isteklerini arşa yükseltirsek ki Rabbin samimi ve içten gelen duaları geri çevirmeyeceğini biliriz. Ancak genel bir düzlemde dünyanın işleyişine baktığımızda düzensizliklerin fazlalaştığını görebiliriz. Bu da insanların bedenen yönelimi düzenliğe doğru çevrilmesini sağlar. Göründüğü üzere bizler ben merkezli bir düzenin çarkını döndürenler olduğumuzdan ötürü, kendimizi istek ve arzuların dışına atamıyoruz. Kendimizi bu çarkın en önemli dişli olarak görüyoruz. 

En nihayetinde dünyevi şeylere duyulan merak haliyle bizleri dipsizliğe yolculuk ettirmektedir. Şöyle düşünebiliriz; isteklerin ve arzuların çok olması bir yerde hüznün meydana gelmesine sebebiyet vermektedir. Dünyanın işleyen bu sisteminde bir taraf sevinirken diğer taraf acının içerisindedir. İşleyen bu sistem daha çok isteklerimizin çoğalmasıyla diğer kesimdekilerin hüzün içinde kalmasına neden olabilir mi? 

Dualar başkalarına edildiğinde daha kıymetli olacağını her daim düşünmüşümdür. Kendimize edeceğimiz dualar genel itibariyle dilimizden hiç düşmeyeceği için bir yerden sonra değeri azalacaktır. Haşa bu yoruma kapalı bir meseledir. Ancak ben insani yönden baktığım için söyledim. Sonuçta her birimiz hayal içerisinde yaşam sürmekteyiz. Bu da isteklerimizin haliyle fazlalaşmasına vesile olacaktır. 

Diğer taraftakiler ise Rabbe teslimiyet ve acılarını dindirmek için gönüllerine bir nebze yağmur istiyorlar. Genel manada hepimiz dualarla Rabbe sesleniriz. Birçoğumuzun istekleri gerçekleşir, bir çoğumuzun ise gerçekleşmez. Burada sabır göstermemiz gerekiyor. 

Şimdi bir taraf acılar içinde kalışlarına derman bulmak için Allaha seslenir. Diğer taraftakiler de fazla şeyler daha olsun diye Allaha el açarlar.

Bizim önceliğimiz çok şeylerin daha da sahibi olmaya çalışmak olmamalıdır aksine acıyla bütünleşmeye başlayan canlara bir nebze merhem olmamızdır. Onların sesleri olmalı bir dua da biz etmeliyiz... 

Bu dünyanın sistemi aç gözlülükle birlikte açlık içerisinde geçmektedir. 

Bir tarafın gönülleri duaya açtır, dua eder Rabbe seslenir.

Diğer tarafta gözlerinin uzanabildiği her şeye açlık beslenmeyi sürdürmek için Rabbe seslenir. 

Niyazımızı yine edelim ama öncesinde dünyanın genel bir halini göz önüne getirip, ihtiyaç ve zor durumda kalanlar için dualar etsek inanın kendi isteklerimiz için edeceğimiz dualardan daha büyük bir hazla kalbimize sarılacaktır... 

Sefalet dünyada bitmeyecektir. Açlık ise ruhen bitebilir fakat insani bakımdan asla bitmeyecektir. 

Aç gözlüler işleyen çarkın büyük parçalarıdır. Büyük parçaların gönülleri zengin gözleri tok olmalıydı. O zaman sistemin en altında olup, yukarıdaki küçük çarkları daha iyi ve sağlıkla dönmesini sağlardır. Fakat açlıkları o kadar fazla ki sistemin tepesindeler ve alt kısımdaki çarklar, büyük parçaları döndürmek için ekstra güç sarf etmek durumda kalır.

Sistemin ortasında bulunanların gözleri yukarıda değil aşağıda olmalıdır. Büyük çarka sahiplerin aşağı bakmalarını beklemeyin, onların gözü hep yüksektedir... 

Saygılar. 

Fotoğrafın alındığı profil